dimecres, 20 d’agost del 2008

Hagamos un trato

Cuando sientas tu herida sangrar
cuando sientas tu voz sollozar
cuenta conmigo.
(de una canción de Carlos Puebla)



Compañera,
usted sabe
que puede contar conmigo,
no hasta dos ni hasta diez
sino contar conmigo.

Si algunas veces
advierte
que la miro a los ojos,
y una veta de amor
reconoce en los míos,
no alerte sus fusiles
ni piense que deliro;
a pesar de la veta,
o tal vez porque existe,
usted puede contar
conmigo.

Si otras veces
me encuentra
huraño sin motivo,
no piense que es flojera
igual puede contar conmigo.

Pero hagamos un trato:
yo quisiera contar con usted,
es tan lindo
saber que usted existe,
uno se siente vivo;
y cuando digo esto
quiero decir contar
aunque sea hasta dos,
aunque sea hasta cinco.

No ya para que acuda
presurosa en mi auxilio,
sino para saber
a ciencia cierta
que usted sabe que puede
contar conmigo.

Mario Benedetti




Vaig descobrir aquest poema fantàstic, de declaració de principis, a arrel de la película: El lado oscuro del corazón. Un poema fet pel·lícula. Fantàstica, surrealista, genial,... M'ha encantat veure-la. i m'ha donat més ganes de les que tenia per a llegir a Benedetti. Tot i que també m'ha donat a conèixer dos poetes argentins: Oliveiro Girondo i Juan Gelmán. Aquests dos encara els he de llegir, si bé els poemes d'ells que apareixen a la pel·lícula són fantàstics i preciosos.
I, sobretot, el que m'ha donat aquesta peli és les ganes d'anar a l'argentina, a xile, a perú... però, sobretot, a argentina i uruguay. Si continua existint tota aquesta vitalitat intel·lectual que mostra la peli.
Somnis. és lo que m'ha aportat.

1 comentari:

Anònim ha dit...

Hey wapisima ke tal como estas, espero ke bien.
Un gran acierto ese poema de benedetti, es genial...

Bueno espero que estes pasando un buen verano.

Un saludo.

Nico..